آموزشي و علمي

صاحبنظران حيطه روانشناسي سازماني و مشاوره شغلي رضايت شغلي را كنشي از هماهنگي بين نيازها و ارزش‌هاي حرفه‌اي فرد و نظام تقويت كننده كار دانسته‌اند. برخي نيز رضايت شغلي را تفاوت بين آنچه فرد داراست در برابر آنچه خواستار آن است تعريف مي‌كنند. در اين راستا همواره يكي از دغدغه‌هاي متخصصان اين حوزه نحوه سنجش رضايت شغلي و در نهايت ارتقاي آن بوده است.

پرسشنامه رضايت شغلي (JDI) كه گاهاً پرسشنامه خشنودي شغلي نيز ناميده مي‌شود در اصل يك شاخص توصيفي شغل (Job Descriptive Index) است اما براي سنجش رضايت شغلي نيز به كار مي‌رود. اين پرسشنامه در سال ۱۹۶۹ توسط اسميت، كندال و هيولين ساخته شد و در بيش از ۱۰۰۰ موسسه و شركت برجسته استفاده مي‌شود. پرسشنامه رضايت شغلي (JDI) شش جنبه از كار و رضايت شغلي را مي‌سنجد: ماهيت كار، سرپرستي، ترفيع و ارتقاء، حقوق، همكاران و شرايط محيط كار. در ايران نسخه‌هاي متعددي از اين پرسشنامه وجود دارد كه گاهاً سبب سردرگمي پژوهشگران شده است. همچنين قابل ذكر است كه در فرم ايراني اين پرسشنامه كه توسط دكتر شكركن و همكارانش تهيه شده است تغييراتي در نمره گذاري آن ايجاد شده است.

سايت خريد پرسشنامه و پروتكل روانشناشي ايران تحقيق را مشاهده كنيد