آموزشي و علمي

بحث درباره ماهيت خرد داراي سابقه گسترده‌اي در ميان فيلسوفان، متكلمان، شاعران و نويسندگان است، اما ورود آن به دنياي روانشناسي نسبتاً اخير است. برخي معتقدند شايد تسلط فراگير مكتب رفتارگرايي در اوايل پيدايش روانشناسي را بتوان به عنوان دليل اين سكوت ذكر كرد؛ در حاليكه عده‌اي نيز علت را كاستي‌هاي روش‌هاي علمي كه بتوانند به طور كامل ماهيت متناقض و چندبعدي خردمندي كيفيت انساني نادري است كه به دشواري قابل مفهوم‌سازي و عملياتي شدن است و ماهيت پيچيده آن براي مطالعه، پرهزينه و زمانبر است. با وجود چنين موانعي، روانشناسان بررسي اين سازه چالشي را آغاز كرده‌اند. بررسي خردمندي به عنوان نقطه پاياني ايده‌آل تحول انساني، انگيزه اصلي مطالعه در زمينه روانشناسي طول عمر و پيري‌شناسي بوده است كه با بررسي‌هاي گسترده مفاهيم مرتبط با هوش در روانشناسي شناختي و كشف عملكرد مطلوب انسان در روانشناسي مثبت مصادف شده است.  در نوشته‌هاي اوليه روانشناختي، خردمندي به عنوان نقطه پاياني ايده‌آل تحول توصيف شده است. هال احتمالاً اولين روانشناسي است كه به مفهوم خردمندي پرداخته است. او شكل‌گيري خردمندي در يك بزرگسال را با نگرش، آرامش فلسفي، بي‌طرفي و تمايل فرد به اصول اخلاقي مرتبط دانسته است. اريكسون نيز خردمندي را به عنوان نقطه پاياني مطلوب تحول هويت مطرح كرده است كه از طريق تسلط بر تعدادي از بحران‌ها ـ و به طور خاص حل بحران يكپارچگي در مقابل نااميدي ـ در طول زندگي فرد به دست مي‌آيد.

سايت خريد پرسشنامه و پروتكل روانشناشي ايران تحقيق را مشاهده كنيد