آموزشي و علمي

سرقت علمي يا همان Plagiarism در مقالات و پايان‌نامه‌ها و آثار علمي اتفاق مي‌افتد. شبهات بسياري از سرقت علمي در پژوهشگران و جامعه علمي وجود دارد و جامعه علمي گاهاً بر روي مخصوصاً ميزان سرقت علمي اشتراك نظر جامعي ندارند. در اين مطلب در گام نخست به مصداق و موارد سرقت علمي خواهيم پرداخت و سپس به بحث در باره اينكه چه ميزان از سرقت علمي مورد قبول فضاي علمي است مي‌پردازيم.

در چه شرايطي مقاله مصداق سرقت علمي محسوب مي شود؟

بر طبق فرهنگ لغت آنلاين Merriam-Webster، سرقت علمي يا Plagiarism به اين معاني مي‌باشد:

– دزديدن و يا مال خود نمودن ايده‌ و يا صحبت ديگران

– استفاده از توليدات ديگران بدون ذكر منبع

– سرقت كلي ادبي (به شكلي كه مثلاً داستان يا اشعاري را اذعان خود نمود در حاليكه در واقع اينگونه نيست)

– ارايه ايده جديد و يا محصولي جديدي كه از يك منبعي كه در حال حاضر وجود دارد بدون اينكه نامي از اين منبع برده شود. 

در حقيقت در دزدي علمي يك فرد اثر كسي ديگر را در وهله اول به سرقت مي‌برد و بعد از آن به افراد ديگر در مورد آن دروغگويي مي‌كند. بنابراين، در سرقت علمي دو عمل غيراخلاقي بزرگ رخ مي‌دهد.

سايت چاپ مقاله و پذيرش مقاله اوج دانش را مشاهده كنيد